Ορίζονται ως επανειλημμένες, έντονες , σεξουαλικά διεγερτικές φαντασιώσεις, παρορμήσεις ή συμπεριφορές που γενικά αφορούν μη ανθρώπινα αντικείμενα, το να υποφέρει ή να ταπεινώνεται κανείς ή να κάνει κάποιο άλλο άτομο να υποφέρει ή να ταπεινώνεται, ή παιδιά και άλλα μη συναινούντα πρόσωπα. Και σε αυτή την περίπτωση πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη τις ιδιαίτερες προτιμήσεις και φαντασιώσεις που έχει ο καθένας για τη σεξουαλική δραστηριότητα. Το τί θεωρεί ο κάθε άνθρωπος όμορφο ή σεξουαλικά διεγερτικό είναι προσωπική του υπόθεση. Για το λόγο αυτό μια παρεκκλίνουσα ή ασυνήθιστη σεξουαλική προτίμηση θεωρείται ως παραφιλία μόνο όταν δημιουργεί έντονη ενόχληση στο ίδιο το άτομο, όταν δηλαδή αυτό αισθάνεται άβολα ή είναι δυσαρεστημένος από αυτή του την προτίμηση. Μία άλλη περίπτωση στην οποία μία παρέκκλιση θα θεωρηθεί ως κλινική παραφιλία είναι όταν προκαλεί σημαντικό πρόβλημα στην κοινωνική , διαπροσωπική ή επαγγελματική λειτουργικότητα του ατόμου, όταν π.χ. η παρέκκλιση οδηγεί σε σεξουαλική δυσλειτουργία, σε περιπλοκές με το νόμο, κλπ.

Για να διαχωρίσουμε τη σεξουαλική παραφιλία από τη φυσιολογική σεξουαλική λειτουργικότητα, πρέπει να σημειωθεί ότι οι ασυνήθιστες σεξουαλικές συμπεριφορές που αποτελούν μέρος του σεξουαλικού παιχνιδιού και αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε ένα ζευγάρι δεν θεωρούνται παραφιλίες. Το κύριο χαρακτηριστικό των παραφιλιών είναι ότι ο «άλλος» αποκλείεται από τη φαντασίωση, και η παραφιλική συμπεριφορά είναι ο σκοπός, το μόνο μέσο που χρησιμοποιεί κανείς για να επιτύχει τη σεξουαλική του διέγερση. Εν ολίγοις, δεν αποτελούν κομμάτι της σεξουαλικής ζωής μίας στοργικής  διαπροσωπικής σχέσης.

Οι πιο γνωστές σεξουαλικές παραφιλίες είναι οι εξής:

  • Φετιχισμός: η σεξουαλική φαντασίωση, παρόρμηση ή συμπεριφορά αφορά τη χρήση άψυχων αντικειμένων (π.χ. γυναικεία εσώρουχα/ παπούτσια)
  • Επιδειξιομανία: η σεξουαλική φαντασίωση, παρόρμηση ή συμπεριφορά αφορά την έκθεση των γεννητικών οργάνων του ατόμου σε κάποιον ανυποψίαστο ξένο/ξένη. Συνήθως το άτομο δεν επιζητά τη σεξουαλική επαφή με το θύμα, διεγείρεται αποκλειστικά από την έκθεση των γεννητικών του οργάνων.
  • Ηδονοβλεψία: η σεξουαλική φαντασίωση, παρόρμηση ή συμπεριφορά αφορά την πράξη της παρατήρησης ενός ανυποψίαστου ατόμου που είναι γυμνό, ξεντύνεται ή βρίσκεται σε σεξουαλική δραστηριότητα. Και σε αυτή την περίπτωση το άτομο δεν επιθυμεί την επαφή με το άτομο που παρακολουθεί. Διεγείρεται από την παρακολούθηση και ικανοποιείται μέσω του αυνανισμού.
  • Σεξουαλικός Μαζοχισμός: οι σεξουαλικές φαντασιώσεις, παρορμήσεις ή συμπεριφορές αφορούν την (πραγματική, όχι προσποιητή) πράξη όπου το άτομο ταπεινώνεται, δέρνεται, δένεται, ή με κάποιο τρόπο το κάνουν να υποφέρει. Συχνά εμφανίζεται σε συνδυασμό με τον σεξουαλικό σαδισμό.
  • Σεξουαλικός Σαδισμός: οι σεξουαλικές φαντασιώσεις, παρορμήσεις ή συμπεριφορές αφορούν τις (πραγματικές και όχι προσποιητές) πράξεις στις οποίες το να υποφέρει το θύμα ψυχολογικά ή σωματικά (συμπεριλαμβανομένης και της ταπείνωσης) είναι σεξουαλικά διεγερτικό για το άτομο. Συχνά εμφανίζεται σε συνδυασμό με τον Σεξουαλικό Μαζοχισμό.
  • Παιδοφιλία: οι σεξουαλικές φαντασιώσεις, παρορμήσεις ή συμπεριφορές αφορούν τη σεξουαλική δραστηριότητα με ένα παιδί ή με παιδιά της προεφηβικής ηλικίας (γενικά ηλικίας 13 ετών και μικρότερα) Αξίζει να σημειωθεί οτι το όριο των 13 ετών εμφανίζεται ως ορόσημο της βιολογικής ωρίμανσης μιας γυναίκας, η ηλικία δηλαδή που στο μυαλό ενός παιδόφιλου σηματοδοτεί το τέλος της παιδικής ηλικίας ενός κοριτσιού, και το πέρασμα στην ενηλικίωση. Παρόλ’ αυτά, απέναντι στο νόμο, παιδόφιλος θεωρειται, και διώκεται ποινικά, κάποιος που εμπλέκεται σε σεξουαλική δραστηριότητα με άτομο κάτω των 16 ετών. Θεωρείται συχνά ότι η παιδοφιλία είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει στην σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις παιδόφιλων που περιορίζονται στις φαντασιώσεις, και δεν προχωρούν στην πραγμάτωσή τους.

Αίτια:

Οι περισσότεροι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι παραφιλίες έχουν τη βάση τους σε εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. Κάποιες καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα είτε στην παιδική είτε στην ενήλικη ζωή του ατόμου και μπορεί να πυροδοτήσουν μία παραφιλία είναι η σεξουαλική κακοποίηση, ο φόβος της σεξουαλικής απόδοσης ή ο φόβος της οικειότητας. Επίσης, είναι πιο πιθανό για τους άνδρες να αναπτύξουν μία παραφιλία. Τέλος, συγκεκριμένα για την παιδοφιλία, πιθανή αιτία θεωρείται η ύπαρξη διαταραγμένων σχέσεων από την παιδική ακόμη ηλικία του ατόμου, που θα το οδηγήσουν να αναπτύξει φόβο, δυσπιστία και αμφιβολία για τις ερωτικές σχέσεις. Για αυτό το λόγο φαντασιώνεται σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά και όχι με ενήλικες, αφού τα πρώτα ελέγχονται εύκολα και δεν φαντάζουν απειλητικά.